DİSİPLİN
Disiplin kişilerin içinde yaşadıkları topluluğun genel düşünce ve davranışlarına uymalarını sağlamak amacıyla alınan önlemlerin bütünü, sıkı düzen anlamına gelir. Çocuklarda oluşturulacak disiplin kavramının amacı çocuklarda otokontrol duygusunu oluşturmaktır.
Bebeklerin otokontrolü yoktur. Bebekler yaptıkları davranışların sorumluluklarını hissedemezler. Bebeklerin ağlaması bir iletişim ve yardım çağrısı olduğundan hastalıklarında, açlık, susuzluk, temizlik, uyku gibi fiziksel ihtiyaçları olduğunda, gaz sancılarında ve acı çektiklerinde ağlarlar. Bebek 3 aydan küçük ise ağlaması göz ardı edilmemelidir. 3 aydan küçük bebekler ağladıkları her an annesi tarafından hemen kucağa alınmalı, ağlamanın nedeni saptanarak uygun şekilde giderilmelidir. 6-8 aydan sonra ağladığında ise hemen susturulmamalıdır. 7-8 aydan sonra bebek “hayır” cevabı almaya hazırdır. 1 yaşına gelince bebekler neleri yapıp neleri yapamayacaklarını öğrenmeye başlarlar.
Bebeklere hayır denilirken ve disiplin vermeye çalışırken bebeğe kötü davranılmaz. Bebeğe değil, istenmeyen eyleme hayır denildiği unutulmamalıdır ve bu bebeğe hissettirilmelidir. Bebek kötü ve yanlış bir şey yaptığında aşırı tepki ve öfke gösterilmemelidir.
1-3 yaş arası olumsuzluk, inatçılık ve bencillik dönemidir. Bu dönemlerde çocuklar sinirlenip öfke nöbeti gösterdiklerinde sakin, anlayışlı ve destekleyici davranılmalı, onun yanında olunduğu, onunla ilgilenildiği ve sevilmeye devam edileceği hissettirilmelidir.
Problemleri ve sorunları önlemek için disiplin girişimleri yanında tutarlı bir şekilde sınır koymak gerekir. Yanlış görülen hareketlere sınır konulmalıdır. Tutarlı sınırlar çocuklara nelerin doğru ve nelerin yanlış olduğunu, beklentilerin ne olabileceğini ve nasıl davranılması gerektiğini öğretir.
Okul çağına gelen çocuklar bu dönemlerde oluşturulmak istenen disiplin ve otoriteye karşı bağımsızlıklarını göstermek için kurallara karşı gelmeye çalışırlar. Disiplin yaklaşımlarını kabul etmeyip “hayır” derler. Bu duruma boyun eğilmemeli, aile kurallarından vazgeçilmemelidir. Önemli olan sorunlara makul sınırlar konulması ve bağırma ve şiddet göstermeden sınırların nedeninin açıklanmasıdır.
Disiplin oluşturmada sorgusuz şekilde itaati sağlamayı ve otoriteye saygı göstermeyi amaçlayan, katı ve güç kullanma yöntemlerini içeren bir tarzın uygun bir yöntem olmadığı açıktır. Olgun, anlayışlı, açıklayıcı, sevgi yaklaşımlı, çocuğa saygılı olan, ona uygun bağımsızlık tanıyan ve demokratik ebeveynler olmak ve ona bu tür bir disiplin yaklaşımı sunabilmek gereklidir. Disiplinin amacı çocuklara mutlu ve başarılı olmaları için gerekli beceri, bilgi ve değerleri kazandırmaktır.
Disiplin cezalandırmak için değil, öğretmek için kullanılmalıdır.
DEVAMI>>